Επειδή τα ποδήλατα βουνού και τα ποδήλατα δρόμου έχουν διαφορετικές χρήσεις και σχέδια, οι σέλες των δύο φαίνεται να έχουν διαφορετικό σχήμα: οι σέλες των ποδηλάτων δρόμου είναι στενότερες, πιο λεπτές και μακρύτερες από αυτές των ποδηλάτων βουνού.

Η στάση οδήγησης ενός ποδηλάτου δρόμου επεκτείνει το κτύπημα του μείζονος μηριαίου, του τετρακέφαλου και του γαστροκνήμιου όσο το δυνατόν περισσότερο χαμηλώνοντας το πάνω μέρος του σώματος, με αποτέλεσμα οι μηροί να είναι πιο κάθετοι.Εάν η σέλα είναι πολύ φαρδιά, θα τρίψει την εσωτερική πλευρά της ρίζας του μηρού.

Η θέση οδήγησης σε ένα ποδήλατο βουνού είναι πιο όρθια από ό,τι σε ένα ποδήλατο δρόμου, επομένως το να είναι λίγο πιο φαρδύ δεν εμποδίζει ιδιαίτερα την κίνηση των ποδιών.Επίσης, τα ποδήλατα βουνού είναι λιγότερο κατάλληλα για τις συνθήκες του δρόμου από τα ποδήλατα δρόμου και μια φαρδύτερη σέλα θα αυξήσει την άνεση.

Η στάση οδήγησης ενός ποδηλάτου δρόμου καθορίζει ότι η δύναμη που κατανέμεται στους βραχίονες είναι μεγαλύτερη από αυτή ενός ποδηλάτου βουνού και ότι το ποδήλατο δρόμου είναι επίσης ελαφρύ, επομένως η σέλα είναι πιο λεπτή από αυτή ενός ποδηλάτου βουνού.

Όσο για τον λόγο για τον οποίο η μύτη μιας σέλας ποδηλάτου δρόμου είναι μεγαλύτερη από αυτή ενός ποδηλάτου βουνού, είναι επειδή το εσωτερικό πόδι σηκώνεται όταν οδηγείτε μια στροφή και το εξωτερικό πόδι είναι νεκρό στο πεντάλ.Με αυτόν τον τρόπο, η κύρια δύναμη του ποδηλάτου αντιστέκεται από την επαφή μεταξύ της εσωτερικής πλευράς του εξωτερικού ποδιού και της σέλας, και τα μπράτσα μπορούν εύκολα και προσεκτικά να ελέγχουν τις λεπτομέρειες του τιμονιού, καθιστώντας ευκολότερη και ασφαλέστερη τη στροφή.Μπορεί να είναι επικίνδυνο εάν το ποδήλατο δρόμου δεν μπορεί να βρει μέρος για να ακουμπήσει ή να ακουμπήσει σε λάθος θέση όταν το ποδήλατο δρόμου στρίβει.